Στέλιος Διονυσίου: «Μου άρεσε πολύ το καζίνο - Έτσι χάλασε και το σπίτι μου»
Ο δημοφιλής τραγουδιστής εξομολογήθηκε τον εθισμό του με τον τζόγο, ενώ μίλησε και για την επιτυχία του Στράτου αμέσως μετά τη φυλακή.
Ο Στέλιος Διονυσίου ήταν καλεσμένος στην πρεμιέρα της εκπομπής «Αστερόσκονη» του Νίκου Γρίτση στο Action 24 και μίλησε για τον πατέρα του, τον αξέχαστο Στράτο, αλλά και για τον εθισμό του με τον τζόγο που του έκλεισε το σπίτι.
«Υπήρχε ευλαβική ησυχία την ώρα που κοιμόταν ο πατέρας. Ενώ ήμασταν δύο πολύ ζωηρά παιδιά με τα αυτοκινητάκια, με τα παιχνίδια, ήμασταν έξω στο μπαλκόνι, μέρα μεσημέρι και έβγαιναν από τα άλλα διαμερίσματα και φώναζαν ή μας έλεγαν να κάνουμε ησυχία και τέτοια, όταν κοιμόταν ο μπαμπάς δεν αναπνέαμε».
Από τη φυλακή στη χρυσή δεκαετία
«Εκείνη την εποχή ήταν λίγο δύσκολο για τον πατέρα. Δηλαδή, όχι τόσο πολύ ο κόσμος, όσο πολύ τα μέσα, τον είχαν βγάλει ο “Αλ Καπόνε”, ας πούμε, της Ελλάδος. Και αυτή η στάμπα έμεινε για πολλά χρόνια. Δηλαδή, μόχθησε μέχρι να ορθοποδήσει.
Πολλές πόρτες είχαν κλείσει, όπως αυτή της Columbia. Και στη Minos που πήγε μετά είπε στον Μάτσα με τσαμπουκά “εγώ θα έρθω εδώ, ρε παιδάκι μου και με το που θα έρθω θα κάνουμε τεράστια επιτυχία”. Και όπως και έγινε. Από τη δεκαετία του ’80 μέχρι και το ’90, αυτά τα δέκα χρόνια, ήταν η χρυσή εποχή του Στράτου. Πούλαγε 150-200.000 δίσκους».
Ο τζόγος
«Όταν δούλευα στον ιππόδρομο, ερχόταν ο πατέρας μου εκεί. Βλέποντας ότι τα άλογα ήταν το πάθος του Στράτου, θα μπορούσα να έχω παίξει στον ιππόδρομο. Μια φορά όμως δεν έχω παίξει στη ζωή μου. Και μετά που έφυγε ο Στράτος, ο ιππόδρομος μεσουρανούσε. Δηλαδή, όταν πήγαινα να παίξω ένα στοίχημα, στο πρακτορείο υπήρχαν οθόνες που έδειχναν κούρσες. Δεν ασχολήθηκα ποτέ. Τα λατρεύω τα άλογα, απλώς δεν με ενδιέφερε αυτό το παιχνίδι.
Πάντα ο άνθρωπος όταν περνάει δυσκολίες, καταφεύγει σε διάφορα πάθη να το πω. Άλλος πίνει, άλλος το ρίχνει στα ναρκωτικά. Εγώ εκεί την περίοδο του χωρισμού μου, και πιο πριν λίγο, μου άρεσε πολύ το καζίνο. Πήγαινα στο καζίνο. Έτσι χάλασε και το σπίτι μου. Λόγω αυτών. Δεν υπήρχα μέσα στο σπίτι. Δηλαδή, ξύπναγα, πώς είναι το θηρίο στο κλουβί και θέλει να φύγει να πάει να παίξει με τους φίλους του. Και στην μπιρίμπα μπορεί να χάνεις δέκα, είκοσι, τριάντα ευρώ. Δεν είναι τα λεφτά, είναι οι ώρες. Ήμουν εκεί οκτώ, εννιά, δέκα, ξέρω εγώ πόσες ώρες».
